بررسی تنوع ژنتیکی توده های آفتابگردان آجیلی بر اساس صفات آگرومورفولوژیک با استفاده از روش های آماری چند متغیره

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 176

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCB-8-17_005

تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400

Abstract:

     آفتابگردان زراعی آجیلی (Helianthus annuus L.) یکی از محصولات با ارزش کشاورزی می­باشد که اطلاعات کمی در مورد تنوع آن وجود دارد. به­منظور بررسی تنوع ژنتیکی از نظر صفات آگرومورفولوژیک، تعداد ۵۰ توده آفتابگردان آجیلی از نواحی مختلف کشور جمع­آوری شده و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در شرایط گلدانی با ۱۰ تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد ۲۰ صفت شامل تاریخ گلدهی، تاریخ رسیدگی بذر، تعداد کل برگ، طول پهنک برگ، طول دمبرگ، عرض پهنک برگ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر طبق، وزن خشک بوته، وزن خشک طبق، وزن خشک کل اندام هوایی، شاخص برداشت، وزن صد دانه، وزن تک دانه، وزن مغز تک دانه، نسبت مغز به کل تک دانه، طول دانه، عرض دانه و وزن خشک دانه در طبق مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس نشان داد بین توده­ها از نظر تمامی صفات بررسی شده به جز دو صفت وزن مغز تک دانه و قطر ساقه اختلاف معنی­دار وجود دارد. بیشترین هم­بستگی مثبت (۹۵/۰) بین دو صفت وزن تک دانه و وزن مغز تک دانه و بیشترین هم­بستگی منفی (۶۱/۰-) بین دو صفت تعداد کل برگ و شاخص برداشت مشاهده شد. تجزیه به مولفه­های اصلی متغیرهای مورد مطالعه را به ۶ مولفه با واریانس تجمعی ۸۱ درصد کاهش داد. با استفاده از تجزیه خوشه­ای به روش Ward، توده­های مورد بررسی در ۴ گروه متفاوت قرار گرفتند. بیشترین فاصله بین ژنوتیپ­های دو گروه ۱ و ۴ و هم­چنین ۳ و ۴ مشاهده شد. مقایسه میانگین­های صفات در گروه­های حاصل از تجزیه خوشه­ای به روش توکی نشان داد که ژنوتیپ­های موجود در گروه اول از نظر اکثر صفات، دارای مقادیر حداکثر و ژنوتیپ­های موجود در گروه چهارم از نظر اکثر صفات دارای مقادیر حداقل بوده، بنابراین می­توانند در برنامه­های اصلاحی برای انتخاب والدین تلاقی­ها مورد استفاده قرار گیرند.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Hu, J., G. Seiler and C. Kole. ۲۰۱۰. Genetics, genomics ...
  • Nikolic, D., V. Rakonjac, D. Milatovic and M. Fotiric. ۲۰۱۰. ...
  • Hallauer, A.R. ۱۹۹۹. Temperate maize and heterosis. In: Coors, J. ...
  • Cantamutto, M., A. Presotto, I.F. Moroni, D. Alvarez, M. Poverene ...
  • Chungui, Q., G. Wanming, M. Jingyong, C. Xuejun, W. Xu ...
  • Darvishzadeh, R. ۲۰۱۲. Phenotypic and molecular marker distance as a ...
  • Kholghi M., H. Hatami Maleki and R. Darvishzadeh. ۲۰۱۴. Diallel ...
  • Fick, G.N., D.E. Zimmer and D.C. Zimmerman. ۱۹۷۴. Correlation of ...
  • Giriraj, K., T.S. Vidyashankar, M.N. Venkataram and S. Seetharam. ۱۹۷۹. ...
  • Giriraj, K., N. Shivaraja and S.R. Hiremath. ۱۹۸۶. Studies on ...
  • Joshi, S.S., S. Ramesh, E. Gangappa, D. Jagannath and P. ...
  • Kovačik, A. and V. Škaloud. ۱۹۷۸. A study of combining ...
  • Mohan, G.S. and A. Seetharam. ۲۰۰۵. Genetic divergence in lines ...
  • Muppidathi, N., R. Sankarapandian and S. Rajarathinam. ۱۹۹۵. Genetic divergence, ...
  • Nooryazdan, H., H. Serieys, R. Bacilieri, J. David and A. ...
  • Presotto, A., M. Cantamutto, M. Poverene and G. Seiler. ۲۰۰۹. ...
  • Rama Subrahmanymal, S.V., S. Sudheer Kumar and A.R.G. Ranganatha. ۲۰۰۳. ...
  • Seetharam, A., P. Kusuma Kumari, N.M. Patil and S.S. Sindagi. ...
  • Škorić, D. ۱۹۷۴. Correlation among the most important characters of ...
  • Kholghi, M., I. Bernousi, R. Darvishzadeh, A. Pirzad and H. ...
  • Smith, S.E., A.L. A۱-Dos and M. Warburton. ۱۹۹۱. Morphological and ...
  • Mohammadi, S.A. and B.M. Prasanna. ۲۰۰۳. Analysis of genetic diversity ...
  • Cross, R.J. ۱۹۹۲. A proposed revision of the IBPGR barley ...
  • Ayana, A. and E. Becele. ۱۹۹۹. Multivariate analysis of morphological ...
  • Hailu, F., A. Merker, H. Singh, G. Belay and E. ...
  • Upadhyaya, H.D., L.J. Reddy, S.L. Dwivedi, C.L.L. Gowda and S. ...
  • Hatami Maleki, H., Gh. Karimzadeh, R. Darvishzadeh and R. Alavi. ...
  • Shapiro, S.S. and M.B. Wilk. ۱۹۶۵. An analysis of variance ...
  • Ward, J.H.Jr. ۱۹۶۳. Hierarchical grouping to optimize an objective function. ...
  • Jobson, J.D. ۱۹۹۲. Applied multivariate data analysis. Volume II: Categorical ...
  • Levene, H. ۱۹۶۰. Robust testes for equality of variances. In ...
  • Panthee, D., R. Kc, H. Regmi, P. Subedi, S. Bhattarai ...
  • Lotti, C., A.R. Marcotrigiano, C. De Giovanni, P. Resta, A. ...
  • Ntundu, W.H., S.A. Shillah, W.Y.F. Marandu and J.L. Christiansen. ۲۰۰۶. ...
  • Dalkani, M., A. Hassani and R. Darvishzadeh. ۲۰۱۲. Determination of ...
  • Farahani, E. and A. Arzani. ۲۰۰۸. Evaluation of genetic variation ...
  • Iglesias, L.A. and L. Iglesias. ۱۹۹۹. Classification of performance of ...
  • Pirkhezri, M., M.E. Hassani and M. Fakhre Tabatabai. ۲۰۰۹. Evaluation ...
  • Sankarapandian, R., N. Muppidathi, S. Rajarathinam and S. Chdambaram. ۱۹۹۶. ...
  • Teklewold, A., H. Jayaramaiah and G. Jayarama. ۲۰۰۰. Genetic divergence ...
  • Murthy, B.R. and V. Arunachalam. ۱۹۶۶. The nature of genetic ...
  • Stuber, C.W. ۱۹۹۴. Heterosis in plant breeding. Plant Breeding Reviews, ...
  • Hamza, S., W.B. Hamida, A. Rebai and M. Harrabi. ۲۰۰۴. ...
  • Afkar, S., Gh. Karimzadeh and A.A. Jafari. ۲۰۰۹. A study ...
  • نمایش کامل مراجع