بررسی تاثیر پارامترهای سیستم تعلیق اولیه بر پایداری جانبی و سرعت بحرانی واگن باری در قوس abstract
در این مقاله به بررسی عوامل موثر در پایدری جانبی واکنهای باری در خطوط قوس دار پرداخته میشود. سرعت حرکت نوع واگنهای باری مورد استفاده ، شعاع مسیر حرکت و سیستم تعلیق واگنها از عوامل موثر بر پایداری آنها در مسیرهای قوس دار می باشد. بدین منظور به تحلیل نیروهای وارد بر یک واگن باری مخزن دار ساخت شرکت واگن پارس که مخصوص حمل مواد نفتی می باشد پرداخته شده است. مدل مورد تحلیل شامل بدنه واگن ، دو بوژی و چهار محور (به ازای هر بوژی دو محور) می باشد که تمامی اجزا با 3 درجه آزادی در نظر گرفته شده اند. بنابراین مجموع کامل واگن شامل 21 درجه آزادی می باشد. با بدست آوردن معادلات حاکم بر نیروهای مجموعه چرخ و محور ، نیروها و گشتاورهای وارد بر بوژی از مسیر قوس دار و نیرو و کشتار وارد بر بدن واگن ، 21 معادله تقسیم خواهیم داشت که به روش رونگ کوتا و نرم افزار matlab معادلات حل گردیده اند. همچنین با استفاده از نتیج مدل سازی واکن مذکور در نرم افزار adams ، مدل در نظر گرفته شده و روش حل تئوری معادلات صحه گذاری می گردد . نتایج بدست آمد بیانگر ارتباط مستقیم بین مشخصات سیستم تعلیق اولیه و
سرعت بحرانی می باشد. با افزایش ضریب فنریت طولی (k (px
سرعت بحرانی نیز افزابیش می بابد و پس از رسیدن به نقطه ماکسیمم شروع به کاهش می کند. همین پدیده با مقادیر کمتر در مورد تغییرات ضریب فنریت عرضی (k (py نیز صادق می باشد. همچنین با افزایش میرایی طولی ( c (px که تا حد معینی
سرعت بحرانی ثابت مانده و پس از آن شروع به کاهش می کند اما افزایش میرایی عرضی (c( py منجر به افزایش کنواخ
سرعت بحرانی میگردد. با توجه به این نتیج ملاحظه می شود که با تغییر مشخصات سیستم تعلیق می توان به تعادل پایداری دست یافت و همچنین می توان با اندازه گیری بسامد ارتعاشات و آگاهی لکوموتیورانان در صورت ناپایداری ارتعاشات از پدیده خروج از خط جلوگیری نمود.