رابطه ی بین سبکهای مختلف یادگیری دانش آموزان و تعلق به مدرسه دانش آموزان

هدف هرگونه فعالیت آموزشی ایجاد یادگیری است. یادگیری فعالیتی است که از سوی یادگیرنده ایجاد میشود تا به تغییر در او منتهی شود. در جریان فعالیت یادگیری عوامل مختلفی میتوانند بر یادگیرندگان تاثیر گذاشته و یادگیری او را با مشکل مواجه سازند. یکی از بهترین شاخصهایی که میتوان از آن برای دستیابی به هدف ها استفاده کرد، است. (رستگار خالد، (۱۳۸۹ سازه سبکهای یادگیری تاکنون یکی از بارآورترین سازه های پژوهشی است. سبکهای یادگیری موردتوجه بسیاری از پژوهشگران رشته های مختلف مثل روان شناسان، متخصصان علوم شناختی و جامعه شناسان و غیره قرار گرفته اند. در روان شناسی این سازه در حوزه های مختلف تعلیم و تربیتی و شخصیت مثل ارتباطات، انگیزه پیشرفت و یادگیری نیز گسترش یافته است چراکه هر یک از یادگیرندگان با سبک خاصی به انجام تکالیف درسی و یادگیری موضوع های مختلف می پردازند. برخلاف سبکها که جنبه تثبیت شده دارند و به طور غیرارادی و بدون آگاهی فعال میشوند راهبردهای یادگیری متغیر و قابل آموزش هستند و می توانند در زمینه هایی که سبک ناکارآمد به نظر میرسد عامل موثری برای پیشرفت به حساب آیند. (سیف، (۱۳۹۲ ازآنجاکه دانش آموزان دارای سبکهای مختلف یادگیری هستند و این سبکهای مختلف بر یادگیری و آنان تاثیر می گذارد، لازم است معلمان از چگونگی و انواع آنها آگاه باشند تا دانش آموزان را در استفاده از سبکهای مختلف یادگیری کمک کنند. معلم در برخورد با یادگیرندگان مختلف باید بپذیرد که هر یک از آنان ممکن است با سبک خاصی از یادگیری به انجام تکالیف درسی و یادگیری موضوع های مختلف بپردازد؛ بنابراین، باید آماده باشد تا با هر یک از دانش آموزان خود برخوردی مناسب با سبک و شیوه یادگیری او داشته باشد. به طور مطلق نمیتوان گفت که یک سبک یادگیری از سبک دیگر بهتر یا بدتر است. بیان درستتر این است که بگوییم، بسته به شرایط و موضوعات یادگیری، هر سبکی ممکن است خوب باشد یا نباشد. بااینحال، معلم نباید تفاوتهای فردی را ازنظر دور بدارد، بلکه همواره باید به یادگیرندگان فرصت و امکان بدهد تا در موقعیتهای گوناگون و در تکالیف متفاوت سبکهای مناسب را به کار ببندند و بیشترین استفاده را ببرند . (محرابی،(۱۳۹۸ از وظایف اصلی آموزشوپرورش در هر کشور انتقال میراث فرهنگی جامعه، پرورش استعدادهای دانش آموختگان و آماده کردن آنان برای شرکت فعال در جامعه است؛ بنابراین آموزش افراد به منظور تصدی امور مختلف ضروری مینماید و مسئله موفقیت یا عدم موفقیت در امر تحصیل از مهمترین دغدغه های هر نظام آموزشی در تمامی جوامع است. موفقیت در تحصیل دانش آموزان هر جامعه نشان دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدفیابی و توجه به رفع نیازهای فردی است؛ بنابراین نظام آموزشی را زمانی میتوان کارآمد و موفق دانست که عملکرد تحصیلی دانش آموزان آن در مقاطع مختلف بیشترین و بالاترین رقم را داشته باشد (مرادی مقدم، (۱۳۹۳ زندگی اجتماعی بدون همکاری جمعی و مشارکت در انجام وظایف امکانپذیر نیست. حفظ ارزشها عمل به هنجارهای مدرسه، رعایت قوانین و مقررات مدرسه، احترام به حقوق و شخصیت سایر دانش آموزان، همکاری با مدیر و معلمان مدرسه در اجرا و تحقق برنامه های مدرسه با مداخله و مشارکت دانش آموزان امکانپذیر است. وجود روحیه همکاری و مشارکت در دانش آموزان در گرو تحقق مناسب فرایند اجتماعی شدن در مدرسه است و از جمله شاخصهای مهم تحقق مناسب، افزایش و تقویت احساس تعلق دانش آموزان در مدرسه است (ناطق پور، .(۱۳۸۹