بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر خدابنده

هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان بر اساس هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی دوره متوسطه دوم شهر خدابنده بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن، شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه بود که با استفاده از فرمول تاباکینگ ۱۱۶ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی وونگ و لاو ( (۲۰۰۲ ، مهارتهای اجتماعی ماستون (۱۹۸۳)، و اضطراب اجتماعی لاجرسا (۱۹۹۹) استفاده شد که دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ماتریس همبستگی، و ضریب رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معناداری وجود داشت .(p≥ ۰/۰۵) همچنین بین مهارتهای اجتماعی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معناداری وجود داشت .p≥ ۰/۰۵ نتایج ضریب رگرسیون نیز نشان داد که مهارتهای اجتماعی پیشبینی کننده اضطراب اجتماعی بود .p≥ ۰/۰۵ در مجموع میتوان نتیجه گرفت که برای درمان اختلالهای اضطراب اجتماعی لازم است مراقبتهای همه جانبه ای شامل تقویت هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی صورت پذیرد.

Keywords:

هوش هیجانی , مهارتهای اجتماعی , اضطراب اجتماعی.