ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری(مطالعه موردی: شهرگز)

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری به منظور استفاده بهینه از اراضی برای عملکردهای مختلف شهری، همواره از بحثهای اساسی این حوزه است. به دلیل رشد مناسبات سرمایه داری و محدودیت این کالا، اراضی شهری به یکی از مولفه های مهم ثروت اندوزی بدل شده که نیاز به برنامه ریزی شهری را در تمام شهرها میطلبد. با توزیع مناسب کاربری ها مطابق استانداردها، با تدوین قوانین و سیاستها و استفاده از روشهای کارآمد میتوان این موانع را از میان برداشت. هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت ویژگیهای کاربری اراضی شهر گز و معرفی امکانات و محدودیت ها در این زمینه است، روش تحقیق پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از جنس توصیفی-تحلیلی است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که کاربری اراضی شهر گز در برخی کاربریها از لحاظ کمی دچار کمبود میباشد ولی ار لحاظ کیفی در شرایط نسبتا مطلوبی قرار دارد.طبق بررسیهای به عمل آمده از ارزیابی کمی کاربری اراضی شهری شهر گز و مقایسه ی کاربریها با سرانه های استاندارد مصوب شورای عالی شهرسازی، سرانه کاربریهای آموزشی، بهداشتی-درمانی و فضای سبز دچار کمبود هستند ولی سرانه سایر کاربری ها مناسب ویا مازادبوده است. ننایج حاصل ارزیابی کیفی کاربری ها نشان می دهدکه وضعیت سازگاری، مطلوبیت و وابستگس کاربری ها از میانگین اسمی(عدد (۳ بالاتر و لی از لحاظ ظرفیت کاربری های موجود در شهر گز از میانگین اسمی پایین تر است.

Keywords:

ارزیابی کمی و کیفی , کاربری اراضی شهری , برنامه ریزی شهری , شهر گز.