سیستم های حمل و نقل هوشمند، خدمات گسترده ای را به همه بازیگران درگیر در هر نوع فعالیت حمل و نقل ارائهمی دهند. برنامه ریزی مسیر، یک مشکل معمول در حمل و نقل است که در صورت جستجو برای راه حل دقیق، می تواندبسیار سخت باشد. از این رو کیفیت رویکردهای متاهیوریستیک به این مسئله مهم است، زیرا اکنون به عنوان ماژول برنامهریزی تقریبا در تمام سیستم های حمل و نقل هوشمند موجود در بازار اجرا می شود. از سویی دیگر، هوشمند سازیساختار سیستم های حمل و نقل هوشمند برپایه هوش تجاری، می تواند چالش های مدیریتی در آن را حل نماید. هدفاین مقاله تجزیه و تحلیل و به کارگیری
هوش تجاری شامل به کارگیری
الگوریتم ژنتیک ترکیبی با الگوریتم جستجویهارمونی هنگام نزدیک شدن به یک مسئله حمل و نقل است. یک مسئله حمل و نقل به صورت مسئله ای سخت، برایآزمایشات محاسباتی در این تحقیق انتخاب شده است. به منظور ارزیابی رفتار روش های بررسی شده، دو نمونه سیستمهای حمل و نقل هوشمند با اندازه متوسط که مناطق وسیعی را پوشش می دهد، پیشنهاد شده است. رویکرد این تحقیق،مدلی مبتنی بر عامل است. مدل سازی مبتنی بر عامل رویکردی است مبتنی بر این ایده که سیستمی از "عوامل" منفردغیرمتمرکز تشکیل شده است و هر عامل با توجه به دانش بومی با عوامل دیگر تعامل دارد. انواع ویژه ای از عوامل مصنوعیهستند که با تشبیه مدل های طبیعت ایجاد می شوند.