اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور، نمونه ای متشکل از ۳۰ بیمار ۲۰ الی ۴۵ ساله ی مبتلا به دیابت نوع ۲ در شهر ساری در شش ماه نخست سال ۱۳۹۹ به صورت غیرتصادفی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در یک گروه آزمایش و یک کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به روش گروهی طی ۸ جل سه ۱۲۰ دقیقه ای دریافت کردند. گروه کنترل نیز هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱ ) و نیز یک پرسشنامه جمعیت شناختی بود. داده های به دست آمده در دو مرحله پیش آزمون، پس آزمون با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ به وسیله تحلیل کورایانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به بهبود راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ شده ا ست. بر ا ساس نتایج این مطالعه، می توان این طور بیان کرد که اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از طریق پذیرش احساسات و افکار ناخوشایند، و تعهد، می تواند منجر به بهبود شاخص های روان شناختی و ارتقاء سلامت روانی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ شود.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , تنظیم شناختی هیجان , دیابت نوع ۲