نظریه حسابداری اخلاقی و پیامدهای آن برای ریاکاری در سازمان ها

دانشمندان مدیریت معمولا موارد گسترده ریاکاری (ظاهرسازی) را در سراسر موسسات تجاری، مذهبی و سیاسی را موجب انگیزه و ا ستراتژیک می دانند. با این حال، ما پیشنهاد می کنیم که ریاکاری نه تنها از انگیزه افراد برای تفسیر و استفاده از اطلاعات به صورت خودکار (به شیوه خدمت به خود)، بلکه همچنین از تفاوت های اساسی در دسترس مردم به خود این اطلاعات نیز ناشی می شود. به طور خاص، مایک تئوری چند مرحله ای حسابداری اخلاقی (TEA) را که توصیف می کند چگونه این دسترسی افتراقی (تشخیص دهنده) به اطلاعات، به ویژه در مورد خود در مقابل دیگران، که می تواند مجموعه ای از تحریف های (کژاندیشی ها) شناختی به هم پیوسته را در اینکه مردم رفتارهای غیراخلاقی مشابه را چگونه حساب می کنند ارائه میدهیم. فرض TEA معتقد است که چنین کژاندیشی هایی می تواند به مردم این اجازه را بدهد که باور کنند که هنگام ارزیابی اخلاق خود و دیگران، منصفانه و سازگار هستند، در حالی که در واقع در نحوه انجام متناقض هستند، و توصیف می کند که در نهایت چگونه این امر نه تنها پرداختن به ریا، بلکه رفتارهای غیراخلاقی گسترده تر در سازمان ها را دشوارتر می کند.