تغییر کاربری اراضی و چالش های آن با مطالعه بوکان

شهر ترکیبی از عوامل طبیعی، اجتماعی و بناها و اماکن ایجاد شده توسط انسان است که در آن جمعیت ساکن مستقر شده اند. در حقوق شهری و دانش شهرسازی، کاربری اراضی به مجموعه فعلایت هایی که به سامان دهی محیط شهری منجر می گردد گفته می شود. یکی از مهمترین اهداف تهیه طرح های شهری، توسعه نظاممند، اصولی و مبتنی بر دانش وتجربه در شهرهاست. بی شک مهم ترین عامل در کاربری اراضی تقسیم مکان و فضاست و به تبع ناکارآمدی طرحهای توسعه شهری با واقعیتهای موجود در جامعه، در قالب پدیده های اجتماعی در شهرها خود را نمایان می کند. تغییرات کاربری اراضی شهرها برخلاف ضوابط و مقررات طرحهای تفصیلی به صورت قانونی و غیرقانونی از جمله چالش های اساسی در مدیریت خدمات شهری است که به عدم تعادل و افت ارائه خدمات شهری و کاهش کیفیت محیط شهرها می انجامد. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و همچنین استفاده از مدل میدانی و استخراج، تنظیم و پردازش داده ها و تدوین نهایی، سعی دارد تا چالش ها و علل عمده تغییرات کاربری اراضی در طرح های تفصیلی شهری را بررسی و آثار این تغییرات بر کیفیت خدمات شهری را مورد مطالعه قرار دهد. شهر بوکان در استان آذربایجان غربی به صورت موردی در مطالعه مذکور انتخاب شده است.

Keywords:

تغییر کاربری , طرح تفصیلی , شهرسازی , حقوق شهری , شهرداری