تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی نانوامولسیون اسانس اسطوخدوس (lavender) علیه باکتری سالمونلا تایفی موریوم و باسیلوس سرئوس

امروزه استفاده از نگه دارنده های طبیعی با منشاء گیاهی بجای ترکیبات شیمیایی توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است. در این مطالعه اثرات ضدباکتریایی نانو امولسیون اسانس اسطوخدوس به عنوان نگهدارنده طبیعی ضد میکروبی در شرایط آزمایشگاهی علیه باکتری های مهم بیماری زای با منشاء غذایی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، ابتدا ترکیبات اصلی اسانس اسطوخدوس با استفاده از روش GC-MS تعیین گردید و سپس خاصیت ضد باکتریایی نانوامولسیون آن در شرایط آزمایشگاهی بر روی باکتری های سالمونلا تایفی موریوم و با سیلوس سرئوس به روش میکرودایلو شن براث تعیین گردید. برا ساس نتایج بد ست آمده در این مطالعه لینالول و ۱ و ۸ سینئول به عنوان ترکیبات اصلی اسانس اسطوخدوس شناسایی شدند. حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی نانو امولسیون اسانس برای باکتری های سالمونلا تایفی موریوم و باسیلوس سرئوس به ترتیب ۲ میلی گرم بر میلی لیتر و ۱/۵ میلی گرم بر میلی لیتر تعیین گردید.

Keywords:

اسانس , اسطوخدوس , خاصیت ضد میکروبی , باکتری های با منشاء غذایی