شایستگی های محوری شغلی رسته های تخصصی نیروی انتظامی

زمینه و هدف: اثربخشی عملکرد فردی و سازمانی، پیرو بهبود شایستگی­های محوری شغلی در هر سازمانی است که در این میان، مشاغل نظامی و انتظامی جدا نیستند؛ پس لازم است نیروی انتظامی نیز، شایستگی­های محوری شغلی را شناسایی و رتبه­بندی کند تا مدیریت منابع انسانی براساس آنها بهینه تر انجام شود. با چنین هدفی، پژوهش حاضر در ارتباط با رسته های عملیاتی نیروی انتظامی شامل: راهنمایی و رانندگی، آگاهی، اطلاعات و مواد مخدر، انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی، با هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را خبرگان انتظامی فرماندهی انتظامی استان فارس تشکیل می­دهند. برای خبره­گزینی از روش نمونه­گیری هدفمند استفاده شد. برای اولویت­بندی شایستگی­های به دست آمده، پرسشنامه­های پنج­گزینه­ای مبتنی بر طیف لیکرت تهیه و به تفکیک هر رسته در اختیار ۷ نفر از سرآمدترین خبرگان یادشده قرار گرفتند. برای تحلیل داده­ها از فن تاپسیس فازی استفاده شد. یافته ­ها: ۵۴ شایستگی محوری شغلی برای رسته راهنمایی و رانندگی و ۵۳ شایستگی در سایر رسته­های عملیاتی در ۱۲ بعد شامل: شایستگی­های معنوی، توانایی­های ذهنی، شایستگی­های بین فردی، اخلاق حرفه­ای، انگیزش شغلی، ویژگی­های شخصیتی، هوش اداری، هوش عاطفی، توانایی­های جسمی، هوش راهبردی، هوش سیاسی و شایستگی­های فنی شناسایی و رتبه­بندی شدند. نتیجه­ گیری: از میان ابعاد، بعد «اخلاق حرفه­ای» و «شایستگی­های بین فردی» بیشترین میزان اهمیت و بعد «هوش راهبردی» و «هوش سیاسی» کمترین میزان اهمیت را در بین کلیه رسته­های مورد بررسی به خود اختصاص دادند و از میان معیارها نیز درمجموع معیارهای «رازداری» و «حس میهن­دوستی» بیشترین میزان اهمیت و معیارهای «شخصیت توفیق­طلب» و «انعطاف­پذیری بدنی» کمترین میزان اهمیت را کسب کرد.

Keywords:

شایستگی , شایستگی محوری شغلی , منابع انسانی , رسته های عملیاتی , نیروی انتظامی , تاپسیس فازی