نگرش ساکنین نسبت به توسعه گردشگری (نمونه موردی: شهر مرودشت)

انگیزه گردشگری شهری تجارت و فرهنگ است. از نظر اجتماعی، توسعه گردشگری میتواند دسترسی به امکانات تفریحی و سرگرمی را افزایش دهد درک هویت فرهنگی همانند حفظ و احیای هنرهای سنتی، فرهنگ و صنایع دستی را تسهیل میکند. جامعه محلی را تشویق میکند تا به فرهنگ خود افتخار کنند. گردشگری با این حال، میتواند تغییرات غیرقابل برگشتی را در سیستم ارزشهای خانوادگی و روابط خانوادگی ایجاد نماید. نگرش ساکنین محلی نسبت به توریسم برای ارتقای توسعه پایدار از اهمیت بالایی برخوردار است. ساکنین نگرش خود را نسبت به توریسم بر مبنای ادراکشان از اثرات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی – فرهنگی توریسم بر جامعه میزبان شکل میدهند. به منظور دستیابی به هدف تحقیق سنجش نگرش ساکنین نسبت به توسعه گردشگری و اثرات مثبت و منفی گردشگری بر ادراک ساکنان پرسشنامه ای در چهار بخش طراحی شد. با توجه به جمعیت شهر مرودشت تعداد نمونه قابل تعمیم با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۳ نفر برآورد گردید. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تائیدی و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که اثرات منفی از دیدگاه ساکنین بر اثرات مثبت غلبه دارد. ادبیات نیز نشان میدهد که ادراک ساکنان و نگرش آنها نسبت به توسعه گردشگری با گذشت زمان تغییر میکند. در این زمینه پیشنهاد میشود که مطالعات را از رویکرد طولی انجام دهند.

Keywords:

گردشگری , ادراک ساکنین از اثرات گردشگری , نگرش ساکنین به توسعه گردشگری