اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر قصه گویی بر مسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی

این تحقیق با هدف اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر قصه گویی بر مسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی اجرا شد. پژوهش حاضر یک طرح نیمه آزمایشی باگروه آزمایش وگروه گوا در بین دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس غیردولتی شهرستان رفسنجان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ که بدین منظور حجم نمونه تعداد ۳۰نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفرگروه گواه) به طور کاملا تصادفی و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون پرسشنامه مسئولیت پذیری نعمتی(۱۳۸۷) را تکمیل کردند، گروه آزمایش تحت آموزش کارگاه قصه گویی (طراحی قصه های آموزشی طی ۱۲جلسه ۴۵ دقیقه ای) قرار گرفتند وگروه گواه تحت آموزش متداول یا همان سنتی (سخنرانی) مورد آموزش قرار گفتند، بعد از آموزش دوگروه مجددا پرسشنامه ی مذکور را تکمیل و سپس داده های جمع آوری شده، با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلکز برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها، آزمون لوین و تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد روش تدریس مبتنی بر قصه گویی برمسئولیت پذیری دانش آموزان ابتدایی موثر است. تاثیر مداخله روی روی مسئولیت پذیری (۴۹/۰) بود.

Keywords:

روش تدریس مبتنی بر قصه گویی , مسئولیت پذیری , دانش آموزان ابتدایی.