تاثیر تمرینات ژیمناستیک بر کارکردهای اجرایی و حسی حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

اختلال هماهنگی رشدی وقتی رخ می دهد که در رشد مهارت های حرکتی تاخیر بیفتد، یا در انجام حرکات هماهنگ مشکلاتی بروز کند، عملکرد کودک مبتلا به این اختلال در فعالیت های روزمره ای کهنیازمند هماهنگی حرکتی است، پایین تر از سطح مورد انتظار برای سن و هوش اندازه گیری شده آن است و به دلیل بیماری های جسمانی و روانشناختی نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر کارکردهای اجرایی و حسی حرکتی در کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی رشدی ۸ تا ۱۰ ساله شهر همدان بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. از بین تمامی مراجعه کننده ۳۴ کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی ۱۰-۸ ساله که در سال ۱۳۹۹ به کلینیک های کاردرمانی و توانبخشی شهر همدان مراجعه کردند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۹ نفر) و کنترل ( ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار تحقیق جهت غربال، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون بودند. همچنین جهت ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه ی عصب روان شناختی کانرز استفاده شد. سپس گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله ای ژیمناستیک را برای هشت هفته دریافت کردند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از MANCOVA در سطح معنا داری P<۰.۰۵ با کمک نرم افزار ۱۶spss انجام شد. یافته ها: بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی F=۴۹۲.۴۵۴,P<۰.۰۵ و حسی حرکتی F=۲۸۵.۶۸۳,P<۰.۰۵ مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی ژیمناستیک می تواند بر بهبود کارکردهای اجرایی و حسی حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی موثر باشد. از این رو به مهدهای کودک و مدارس پیشنهاد می شود که با استفاده از تمرینات ژیمناستیک می توان به کاهش اختلال هماهنگی رشدی در این کودکان کمک کرد.

Keywords:

اختلال هماهنگی رشدی , کارکردهای اجرایی , کارکردهای حسی حرکتی , ژیمناستیک