مقایسه اثرات نی پیت (ضایعات نیشکر) و کوکوپیت بر رشد و عملکرد خیار در کشت بدون خاک

کوکوپیت یکی از بسترهای کشت رایج در کشت های بدون خاک می باشد که برای تولید محصولات باغبانی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به واردات کوکوپیت و هزینه بالای کوکوپیت، یافتن یک بستر کاشت جایگزین میتواند در کاهش هزینه های تولید و مشکلات ناشی از کاربرد کوکوپیت اهمیت دارد. باگاس یکی از ضایعات نیشکر در استان خوزستان میباشد که هرساله به میزان زیادی تولید میشود. در این آزمایش، اثر سه نوع بستر شامل کوکوپیت، پرلیت((۵۰:۵۰، نیپیت، پرلیت (۵۰:۵۰) و کوکوپیت، نیپیت، پرلیت((۵۰:۲۵:۲۵ بر رشد رویشی و عمکلرد خیار رقم شاینی سان در گلخانه ارزیابی شد. بسترها در گروبگ مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند استفاده از نی پیت/ پرلیت و یا نی پیت/ کوکوپیت/ پرلیت موجب کاهش معنیدار عملکرد میوه در گیاه، تعداد میوه، میزان آب برگ و وزن تر برگ نسبت به کوکوپیت/ پرلیت شد. همچنین استفاده از نی پیت/ پرلیت موجب کاهش معنیدار ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه وزن خشک ریشه گردید. تیمارهای آزمایش اثر معنیداری بر تعداد میوه، وزن خشک برگ، وزن کل گیاه نداشتند. با توجه به نتایج این آزمایش مشخص میشود آزمایشهای بیشتری لازم است انجام شود تا بتوان ضایعات نیشکر به تنهایی و یا همراه با کوکوپیت به عنوان بستر کاشت خیار معرفی نمود. انجام ازمایش های بیشتر در مورد سایر محصولات گلخانه ای نیز پیشنهاد میگردد.

Keywords:

رشد , میوه , بستر کاشت , هیدروپونیک