عدالت آموزشی و دسترسی اقشار مختلف

ساده ترین تعریف از عدالت ، فراهم نمودن زمینه های برخوردداری کلیه شهروندان از منابع ، فرصت ها و امکانات ملی است و دولت وظیفه دارد نسبت به فراهم نمودن زمینه های عادلانه بهره مندی همه اقشار مردم از این امکانات خصوصاً امکانات آموزشی تلاش نماید. نخستین کنفرانس آموزش برای همه در سال 1990 میلادی در جامتین تایلند با حضور سازمان های بین المللی و 160 کشور جهان با اهداف : گسترش سواد در جهان - افزایش فرصت های یادگیری برای همگان - بهبود کیفیت یادگیری ، برگزار شد که مهمترین گردهمایی در حوزه تعلیم و تربیت بوده است. بعدها گردهمایی های دیگری مانند اجلاس داگار در سال 2000 تشکیل یافت که تاکید بر دسترسی کلیه کودکان بویژه دختران و اقلیت های قومی به آموزش ابتدائی اجباری ، حذف نابرابری های جنسیتی ، پیشرفت در آموزش بزرگسالان و رعایت عدالت آموزشی در همه حوزه های آموزشی را می توان نام برد.آنچه در این کنفرانس ها و برنامه های عدالت آموزشی در ایران و جهان مهم می نماید عبارتند از :قابلیت اجرایی برنامه ها - پرهیز از شعار زدگی - اقتصادی آموزش و پرورش - سهم آموزش و پرورش از تولیدات ناخالص ملی - ضمانت اجرایی برنامه ها و .... را می توان نامبرد که رعایت آنها می تواند در اجرای عدالت اموزشی موثر باشد.

Keywords:

عدالت آموزشی , آموزش همگانی , امکانات ملی , آموزش ابتدائی , اقتصاد آموزش و پرورش