درآمدی انتقادی بر «دوره های برخط آزاد انبوه (موک ها)»

هدف از نگارش این مقاله معرفی و نقادی دوره های برخط آزاد انبوه (موک ها) است. برای تحقق این هدف، از روش پژوهش «کاوش گری فلسفی انتقادی» استفاده شد. جامعه آماری دربرگیرنده همه منابع اعم از کتاب ها، مقالات، مطالعات، و پژوهش های مرتبط با موضوع بود که حداکثر ممکن منابع به روش نمونه گیری هدف مند به منزله نمونه انتخاب شدند. داده های موردنیاز ازطریق سیاهه یادداشت برداری گردآوری و اطلاعات به روش کلامی، تصویری، و استنتاج منطقی تحلیل شدند. در این مقاله، نخست، موک ها در سه محور «چیستی»، «چرایی»، و «چگونگی» توصیف شدند؛ سپس، برای تفسیر موک ها، معیارهای الف) نظریه زیربنایی، ب) عدالت آموزشی، ج) آموزش بزرگ سالان، د) عملی بودن ازنظر فنی، و ه) کاربرد های آموزشی انتخاب و موک ها براساس آن ها تحلیل شدند و درنهایت، مزایا و معایب آن ها احصا شد. براساس یافته های این مقاله، مهم ترین مزایای موک ها عبارت بودند از: برخورداری از نظریه علمی زیربنایی پیشرفته و به روز، زمینه سازی عدالت آموزشی، تناسب با آموزش های بزرگ سالان، قابلیت عملیاتی شدن، و منافع و مزایای مختلف آموزشی. بااین همه، نوپا بودن نظریه زیربنایی موک ها (ارتباط گرایی) و نقدهای متعدد برای آن، قابلیت موک ها در ایجاد و گسترش تبعیض آموزشی، کاستی های فنی مختلف، و نقص های جدی در بعد کاربرد آموزشی نیز از معایب آن بودند. نتیجه این که پرداختن به موک ها نیازمند آگاهی از این مزایا و معایب و تلاش برای رفع معایب آن است.

Keywords:

دوره برخط آزاد انبوه (موک) , نقد , کاوش گری فلسفی انتقادی , معایب و مزایا