اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر بر مولفه های بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه منطقه ۵ شهر تهران

هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی مشاوره گروه مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر بر مولفه های بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه منطقه ۵ شهر تهران بود. روش: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر شامل همه زنان مراجعه کننده به کلینیک های شهرداری منطقه ۱۵ تهران در سال ۱۳۹۸ به تعداد ۲۸۰۹ نفر بود. ابتدا طی فراخوان در یکی از کلینیک های منطقه ۱۵ شهر تهران در سال ۱۳۹۹ از زنان مطلقه دعوت به عمل آمد تا در مشاره گروهی شرکت نمایند. از بین مراجعین یکی از کلینیک های شهرداری منطقه ۱۵ در شهر تهران، ۳۰ نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شد به شیوه کاملا تصادفی در گروه های آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵) قرار گرفت. در این مرحله از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف به عنوان پیش آزمون استفاده شد. سپس بر روی گروه آزمایش پروتکل روان شناسی مثبت نگر طی ۱۲ جلسه انجام شد. سپس پس آزمون گرفته شد. داده ها توسط ازمون تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر بر مولفه های پذیرش خود، هدف در زندگی و رشد فردی در زنان مطلقه موثر است. نتیجه گیری: می توان این گونه نتیجه گرفت که مشاوره گروهی مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر می تواند به عنوان یه درمان حمایتی برای زنان مطلقه کاربرد داشته باشد.

Keywords:

روان شناسی مثبت نگر , خوش بینی , بهزیستی روان شناختی , زنان مطلقه