تحلیلی بر کیفیت مساکن در نواحی روستایی (مورد: بخش بندپی شرقی و غربی شهرستان بابل)

با عنایت به اینکه مساکن مهمترین عنصر ک البدی روستاها می باشند، مقاوم سازی و نوسازی آن در جلوگیری و پیشگیری از خسارت های حوادث و تلفات جانی و مالی به ویژه در برابر حوادث پیش بینی نشده از اهمیت بسزایی برخوردار است. اغلب روستاییان در واحدهای مسکونی قدیمی و کم دوام ساکنند که استقامت کافی نداشته و حتی بسیاری از مساکن جدید نیز بصورت غیر اصولی به ساخت و ساز پرداخته و اصول و ضوابط فنی را رعایت نمی کنند. بر این اساس تحقیق حاضر سعی دارد تا کیفیت مساکن روستایی را با روش میدانی مورد تجزیه و تحلیل و سنجش قرار دهد. بدین منظور ۲۲۰ خانوار روستایی بعنوان جامعه ی نمونه انتخاب شدند که با فرمول کوکران بدست آمده است و خانوارها نیز به نسبت جمعیت هریک از روستاهای مرود مطالعه به روش تصادفی ساده/ سیستماتیک انتخاب شدند. برای سنجش داده ها از آزمون های تحلیل همبستگی استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نشان می دهد که نداشتن ضامن معتبر، پایین بودن درآمد، بهره بالای وام و بوروکراسی اداری مهمترین چالش در راستای اخذ وام برای نوسازی مساکن محسوب می شوند. همچنین رعایت اصول فنی، نظارت بر ساخت و سازها و اعطای وام کم بهره تا سطح اطمینان ۹۹ درصد با ساخت اصولی مسکن روستایی رابطه دارند. در ضمن نتایج آماری رابطه معنی دار بین نقش مسئولان و مدیران در ساخت و ساز را در راستای کاهش فقر مساکن تائید می کند. بنابراین اتخاذ تدابیر اندیشیده شده برای نهادینه کردن فرهنگ مقاوم سازی مساکن توسط مسئولان و مدیران و تشویق و ترغیب روستائیان برای توجه بیش از پیش به این مهم امری ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد.

Keywords:

کیفیت مساکن , مساکن روستایی , ماوم سازی , بابل