ارتقاء تعامل کودک و محیط زیست با تا کید بر طراحی مهدکودک طبیعت محور

هدف از این تحقیق بررسی نحوه تعامل کودک و محیط زیست از طریق طراحی مهدکودک های طبیعت محور می باشد؛ بادر نظر گرفتن حس طبیعت دوستی در کودکان و همچنین نیاز به بازی به عنوان بسترهای اولیه پرورش خلاقیت در کودکان،اهمیت توجه به این دو زمینه در طراحی و ساخت فضاهای مورد استفاده کودکان، بویژه مهد کودک ها ضروری به نظر می رسد.سوال اصلی تحقیق عبارت از این است که راهکارهای تقویت تعامل کودک و محیط زیست از طریق طراحی مهدکودکطبیعت محور کدامند؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا در زمینه ماهیت کودک و نیازهای دوران کودکی از نگاه روان شناختیمنابع علمی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با توجه به مطالعات انجام شده در زمینه ضرورت تعامل کودک و محیط زیستو چگونگی تقویت این تعامل، معیارها و مولفه های تقویت این تعامل از منابع نظری استخراج شد، سپس با استفاده از روشکارشناس محور راهکارهای طراحی مهدکودک در زمینه تقویت این ارتباط به شیوه طراحی راهکارهای پیشنهادی بیانگردید. نتایج مطالعات این تحقیق بیانگر این امر بود که چنانچه تعاملی میان کودک و محیط زیست برقرار شود، نیاز کودکبه بازی و همچنین نیاز به برقراری ارتباط با طبیعت به طور توامان پاسخ داده می شود. بهترین رابطهای که کودک می تواندبا طبیعت برقرار نماید، تجربه و لمس بی واسطه آن است. بنابراین ارتباط فیزیکی فضای درون و بیرون ساختمان مهد کودک،استفاده از عناصر طبیعی مانند آب ، نور و گیاه در فضای داخلی و خارجی، تنظیم مناسب شرایط اقلیمی از قبیل نور و سایهدر فضاهای باز مهدکودک، آوردن عناصر طبیعی مانند باغ پنجرهای به درون فضا، استفاده از درها و پنجره های بزرگ و شفافبرای ایجاد رابطه بصری بین درون و بیرون، می تواند از جمله راهکارهای طراحی مهد کودک در راستای تقویت تعاملکودکان با محیط زیست باشد که در این تحقیق به شکل بیان تصویری به آنها پرداخته شده است.

Keywords:

تعامل کودک و محیط زیست , طراحی مهدکودک , طبیعت دوستی کودکان , بازی کودکان