ارزیابی کارایی مصرف نور در کشت مخلوط ذرت با لوبیا تحت تاثیر کودهای زیستی و آلی

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی و آلی بر کارایی مصرف نور در کشت مخلوط ذرت با لوبیا، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۲ تیمار اجرا شد. کرت های اصلی دربرگیرنده سیستم های مختلف کودی در چهار سطح شامل ۳۰ کیلوگرم در هکتار اوره، ازتوباکتر، ورمی کمپوست، ازتوباکتر+ ورمی کمپوست و کرت های فرعی دربرگیرنده ترکیب های کشت ذرت خالص، لوبیا خالص،۵۰ درصد ذرت+ ۵۰ درصد لوبیاچیتی، ۶۰ درصد ذرت+ ۶۰ درصد لوبیاچیتی و ۸۰ درصد ذرت+ ۸۰ درصد لوبیاچیتی بودند. نتایج نشان داد شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و کارایی مصرف نور ذرت به طور معنی داری بالاتر از کشت خالص بود. بیش ترین کارایی مصرف نور مربوط به کابرد تلفیقی ازتوباکتر و ورمی کمپوست در کشت مخلوط ۸۰ درصد ذرت+ ۸۰ درصد لوبیا چیتی با میانگین ۲۹/۲ گرم بر مگاژول بود که نسبت به تیمار ۳۰ کیلوگرم در هکتار کشت خالص، کارایی مصرف نور ۶۳ درصد افزایش یافت. هم چنین بالاترین ماده خشک مربوط به  کشت مخلوط ۶۰ درصد ذرت+ ۶۰ درصد لوبیا چیتی به مقدار ۱۷۲۸ گرم بر مترمربع حاصل شد که نسبت به کشت خالص، تجمع ماده خشک را ۱۶ درصد افزایش داد. در مجموع ترکیب توام کود آلی و زیستی در کشت مخلوط توانایی رقابت با کود شیمیایی اوره از لحاظ شاخص های مکانیستیک آنالیز رشد گیاه را دارا است.

Keywords:

ازتوباکتر , ورمی کمپوست , راندمان جذب نور , تجمع ماده خشک , شاخص سطح برگ