بررسی رابطه بینامتنی غزل حافظ و سلطان احمد جلایر

در دهه های اخیر بررسی روابط و تعاملات متون ادبی توجه منتقدان و محققان را به خود جلب نموده است. یکی از رویکردهای نقد در این حوزه بینامتنیت است. در این پژوهش بر اساس نظریه بینامتنیت به بررسی غزلیات سلطان احمد یکی از پادشاهان جلایری و تاثیرپذیری او از حافظ پرداخته شد. همچنین با عطف نظر به فضای ادبی حاکم بر دو کانون ادبی بغداد و شیراز، تلاش شد جلوه های بینامتنیت و مراودات این دو کانون با تاکید بر اشعار سلطان احمد جلایر و حافظ شیرازی در دو ساحت فکری و زبانی تحلیل و تفسیر شود. حاصل سخن اینکه سلطان احمد جوان علاوه بر تاثیر از متون پیش از خود، تحت تاثیر مستقیم حافظ سالخورده شیراز یست و نزدیک ۵۰ بار به استقبال غزل حافظ رفته و یا مکاتبه ای با او داشت ه است. این تتبع ها بیش از آنکه در ساحت فکری و محتوایی متبلور باشد در ساحت زبان و خصوصا موسیقی جلوه گر شده است.

Keywords:

قرن هشتم , حافظ , سلطان احمد جلایر , بینامتنیت