گزارش فنی: بررسی عملکرد سامانه های مختلف سطوح آبگیر باران در تولید رواناب در منطقه نیمه خشک عون ابن علی (آذربایجان شرقی)

استفاده بهینه از نزولات جوی به­ خصوص برف و باران در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ایجاد سطوح آبگیر با ضریب رواناب بالا و ذخیره کردن رواناب حاصل از آن می تواند شرایط پایداری را در برطرف کردن نیاز آبی گیاهان و درختان برای فصول کم آب فراهم نماید. برای این منظور، سه تیمار انتخاب شد که شامل سطح طبیعی دست­نخورده، سطح طبیعی با پوشش لاشه چینی و پوشش پلاستیک با رویه لاشه چینی بودند. مساحت هر کدام از کرت های آزمایش چهار مترمربع و به شکل مربع بودند که در زمین شیب دار با شیب متوسط ۱۸-۱۱ درصد احداث شده بودند. نتایج حاصل از ۳۴ مورد بارندگی نشان داد که رواناب حاصل از سطح طبیعی با پوشش لاشه­ چین ، سطح طبیعی دست نخورده و سطح پوشش نایلون با رویه لاشه­ چین به­ ترتیب ۱۳، ۲۰ و ۵۷ درصد بارندگی می باشد. میزان بارندگی برای شروع رواناب در تیمار های مذکور به ­ترتیب ۵.۳، ۴.۷ و ۲.۶ میلی متر بود. بیشترین مقدار رواناب مربوط به تیمار پوشش نایلون با رویه لاشه چین بود که در این پژوهش به عنوان یک گزینه مناسب برای استحصال آب باران پیشنهاد می شود.