مروری بر مقایسه اثرات خستگی ناشی از دویدن بر روی الگوی توزیع فشار کف پایی

هدف از این تحقیق بررسی مقایسه اثرات خستگی ناشی از دویدن روی تردمیل و دویدن میدانی روی الگوی توزیع فشار کف پایی است و افزایش استفاده از تردمیل سوالاتی را در زمینه اختلاف ویژگی های بیومکانیکی بین دویدن روی سطوح تردمیل و زمین مطرح کرده است و اظهار نظرهایی که آیا اساسا تردمیل می تواند اظهارات ضد و نقیص در مکانیک دویدن را روی زمین شبیه سازی کند. استفاده از هرنوع سطحی در مطالعات تجربی باعث تغییر در نتایج به دست آمده میشود. بنابراین شناسایی ویژگیهای بیومکانیکی الگوهای دویدن روی هر یک از سطوح دویدن ضروری است. تردمیل بدون شک به طور گسترده ای در محیط آزمایشگاهی برای تمرین و تحقیق با کنترل سرعت و شیب استفاده شده است. افزایش استفاده از تردمیل در بررسی های علمی مسئله اختلاف الگوی دویدن روی سطوح تردمیل و زمینی را بالا می برد . در تعدادی از مطالعات در دویدن روی تردمیل در مقایسه با دویدن روی سطوح زمینی فاز پرواز کوتاه تر، کاهش طول گام، افزایش ریتمی در سرعت یافت شده است. در تعدادی از مطالعات فشار کف پایی، دویدن و اجرای حرکات ورزشی خاص روی سطوح مختلف زمینی مطرح شده است و اختلاف توزیع بار کف پایی کمی در طول دویدن روی تردمیل و زمینی نشان داده است. تشخیص نیروهای موثر و ویژگی های توزیع کف پایی در طول دویدن روی تردمیل و زمین می تواند به آشکار کردن فاکتورهای خطرناک مرتبط با آسیب ورزشی کمک کند.

Keywords:

تردمیل , خستگی , دویدن میدانی , فشار کف پایی