بررسی رابطه بین چابکی و نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین چابکی و نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان، می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی می باشد و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان به تعداد ۱۷۲ نفر می باشد که به علت محدود بودن جامعه آماری، نمونه به صورت تمام شمار انتخاب گردید. ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل پرسشنامه متغیرهای جمعیت شناختی، پرسشنامه چابکی سازمانی شریفی و یانگ ( ۲۰۰۰ )، پرسشنامهیادگیری سازمانی نیفه ( ۲۰۰۱ ) و پرسشنامه استاندارد نوآوری سازمانی جرفی و همکاران ( ۲۰۱۳ ) بود. روایی پرسشنامه ها به تایید ۱۰ تن از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک آزمون مقدماتی با ۳۰ آزمودنی و با آلفای کرونباخ برای پرسشنامه چابکی سازمانی ۸۹ / ۰ ، یادگیری سازمانی ۹۲ / ۰ و نوآوری سازمانی ۸۰ / ۰ محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل نتایج داده ها از روش های آماری توصیفی، استنباطی، آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه ۲۴ ، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین چابکی ونوآوری سازمانی با یادگیری سازمانی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد و نتیجه آزمون رگرسیون خطی ساده نیز نشان داد که متغیر نوآوری سازمانی درمجموع توانستند ۵۰ % از تغییرات واریانس چابکی سازمانی و ۵۹ % از تغییرات واریانس یادگیری سازمانی را تبیین کنند. همچنین وضعیت متغیرهای تحقیق مطلوب نیز گزارش شد؛ بنابراین مدیران با استفاده از ابزار نوآوری سازمانی به یادگیری سازمانی و به دنبال آن چابکی در کارکنان دست می یابند

Keywords:

چابکی سازمانی , یادگیری سازمانی , نوآوری سازمانی.