تاثیر شاخص های مدیریت استعداد بر فاکتورهای فراموشی سازمانی (مطالعه موردی: اداره کل ورزش و جوانان استان تهران)

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر فراموشی سازمانی هدفمند با نقش میانجی چابکی سازمانی (مطالعه موردی:اداره کل ورزش و جوانان استان تهران) می باشد. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر مدلسازی معادلاتساختاری است. جامعه آماری پژوهش را تمام کارکنان اداره ورزش و جوانان استان تهران تشکیل داده که تعداد آنها ۲۵۰ نفر میباشد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به صورت تمام شمار انتخاب شده است. در این تحقیق از پرسشنامه فراموشی سازمانیمحمودوند (۱۳۹۰)، مدیریت استعداد معالی تفتی (۱۳۹۰) و چابکی سازمانی اسپایتزر (۲۰۰۷) استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده های توصیفی از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، و مدلسازی معادت ساختاری با رویکرد تحلیل مسیر استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری این تحقیق از نسخه ۲۰ نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شده است. نتایجنشان می دهد که مدیریت استعداد با ضریب رگرسیونی ۴۷ / ۰ و سطح معناداری کوچکتر از ۰۵ / ۰ بر فراموشی سازمانی هدفمند دراداره کل ورزش و جوانان استان تهران تاثیر مثبت معناداری دارد. همچنین، مدیریت استعداد با ضریب رگرسیونی ۵۳ / ۰ و سطحمعناداری کوچکتر از ۰۵ / ۰ بر چابکی سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان تهران تاثیر مثبت معناداری دارد. در نهایت، نتایجتحلیل مسیر نشان می دهد که مدیریت استعداد ضمن تاثیر مستقیم روی فراموشی سازمانی (۰۵۷ / ۰-) از طریق متغیر میانجی چابکی سازمانی به میزان ۵۲۶ / ۰ نیز بر روی فراموشی سازمانی تاثیر دارد و باعث افزایش فراموشی سازمانی می گردد. بنابراین، پیشنهاد میشود مدیریت استعداد به عنوان یکی از مهمترین اقدامات سازمانی در اولویت های برنامه های اجرایی اداره ی کل ورزش و جوانان استانتهران قرار گیرد.

Keywords:

مدیریت استعداد , راموشی سازمانی , چابکی سازمانی , ادراه کل ورزش و جوانان استان تهران