بررسی تاثیر پدیده خوردگی بر مقاومت نهایی سازه های فولادی فراساحل شابلونی

پدیده خوردگی، یکی از انواع پدیده هایی است که برروی سازه های نصب شده در محیط خورنده آب دریا در فراساحل اتفاق می افتد. از آنجاییکه مصالح اصلی مورد استفاده در سازه های شابلونی، فولاد می باشد، بررسی اثر خوردگی برروی آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله، تاثیر پدیده خوردگی برروی مقاومت نهایی سازه های شابلونی فراساحل مورد بررسی قرار گرفته است. بمنظور محاسبه میزان کاهش ضخامت ناشی از وقوع خوردگی تا پایان طول عمر بهره برداری سازه (با در نظر گرفتن مدت زمان موثر بودن پوشش حفاظتی در برابر خوردگی)، از یک مدل احتمالاتی ساده استفاده شده است. در این تحقیق، فرض شده است که خوردگی بصورت یکنواخت در ناحیه پاشش برروی اعضاء مهاری و پایه های سازه رخ می دهد. بمنظور تعیین میزان مقاومت نهایی سازه، از کمیت نسبت مقاومت ذخیره (RSR) استفاده شده است. برای بررسی اثر پدیده خوردگی بر مقاومت نهایی سازه، برروی یک سازه شابلونی متعلق به یک سکوی گازی موجود در میدان گازی پارس جنوبی در خلیج فارس، در دو حالت با و بدون در نظر گرفتن اثر خوردگی، تحلیل استاتیکی غیرخطی (بارافزون) انجام شده است و نتایج آن با یکدیگر مقایسه شده است. نتیجه این مقایسه این گونه بوده است که در اثر خوردگی و کاهش یکنواخت ضخامت اعضاء اصلی سازه (پایه ها و عضوهای مهاری) در ناحیه پاشش، حدود ۳ درصد از مقدار RSR سازه کاسته می شود.

Keywords:

خوردگی , نسبت مقاومت ذخیره , سازه شابلونی , سکوی فراساحل , تحلیل بارافزون