اثربخشی آموزش کنترل خشم بر میزان تاب آوری در دانش آموزان مقطع متوسط اول

هدف از این پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش کنترل خشم بر میزان تاب آوری دانش آموزان دختر دبیرستان دوره متوسط می باشد. با توجه به اینکه دانش آموزان بیش از یک سوم جمعیت کشور ایران را تشکیل می دهند و شیوع خشم در این سنین بالا است و عدم کنترل آن می تواند باعث اثرات زیان آوری بر سلامت جسم و روان آنان داشته باشد این تحقیق انجام گرفته است. مطالعه به روش آزمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان دختر در دبیرستان نیایش دورم متوسط اول آموزش و پرورش ناحیه ۱ شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۱۰ نفر به شیوه دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند( ۳۰ نفر گروه نمونه یا آزمون و ۳۰ نفر گروه کنترل ). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد تاب آوری استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل آزمون کوواریانس، آزمون t مستقل و وابسته، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها این تحقیق نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معنی دار وجود دارد . متغیر تاب آوری p=۰.۰۰۶ می باشد، یعنی بعد از دورم آموزش کنترل خشم در متغیرهای تاب آوری تفاوت معنی دار یافت شد p<۰/۰۰۵ در نتیجه به نظر می رسد استفاده از آموزش مهارت های کنترل خشم، به خوبی توانسته است در افزایش تاب آوری دانش آموزان آموزش دیده تاثیر گذار باشد

Keywords:

آموزش , کنترل خشم , تاب آوری , دانش آموز