بررسی تغییرات در معماری منازل مسکونی برای دوران پسا کرونا

با شیوع بیماری کرونا در سطح جهان، باردیگر لزوم تقویت سد دفاعی شهرها و ساختمان ها در مقابل ویروس ها و عوامل مخرب از طریق بیماری مقاوم در برابر تهاجم ویروسی و شکستن زنجیره انتقال این مهمان ناخوانده به شهرها، بیش از پیش حس می شود. بزرگترین دستاورد شیوع کرونا این بود که مفهوم خانه را به ما بازگرداند، معماری دهه اخیر احتیاجات انسان را به نازل ترین حد خود تنزل داده و مسکن را تنها برای آسایش تدارک دیده بود، در حالی که آرامشی در غالب منازل امروزی وجود ندارد، اما با توجه به بروز بحران کرونا خانه دوباره به یک مکان امن تبدیل شد که لازم است در آن به آرامش هم برسیم، البته از آنجا که هر بحرانی خود بحران ساز است امروز بحران های اجتماعی دیگری در چنین منازلی رخ می دهد که از آن جمله افزایش تنش های خانگی است چرا که معماران تنها برای آسایش خانواده برنامه ریزی کرده بودند و آرامش در بناها مفهومی نداشته است و در سال های اخیر خانه به معنای خوابگاه درآمد که در حال حاضر به همگان ثابت شد. آپارتمان های جدید تنها دارای فاکتور آسایش و فاقد آرامش بوده است و معماران باید از این پس به این فکر کنند که بتوانند طراحی ها و فضاهای جدیدی مانند زمان قرنطینه ای که مردم از خانه ها خارج نمی شدند در نظر بگیرند تا آرامش هم در کنار آسایش افراد ایجاد شود.

Keywords:

معماری , مسکونی , کرونا