بررسی نقش معماری پایدار واکوتوریسم درآسیب های گردشگری ومحیط زیست بر مناطق کوهستانی (نمونه موردی شهر وروستاهای کوهستانی بخش باینگان)

گردشگری کوهستانی به عنوان یکی از منابع در آمدزا و قابل توجه در توسعه و رشد اقتصادی کشورها محسوب می شود بخش باینگان جزمناطق سرسبزبا طبیعت بکر استان کرمانشاه که به عنوان یک فضای کوهستانی،جنگلی وگردشگری در استان ایفای نقش می نماید. علی رغممزایای اقتصادی فراون صنعت گردشگری کوهستانی عدم توجه به توسعه پایدار در آن، مشکلات محیط زیستی فراوانی را در پی دارد.معماریپایدار و اکوتوریسم به عنوان دو رکن توسعه پایدار در مناطق گردشگری در کاهش اثرات منفی ناشی از گردشگری کوهستانی موثر می باشند ازسویی دیگر، ویژگی ها و پتانسیل های خاص کالبدی و طبیعی این منطقه سبب می گردد که در صورت برنامه ریزی و طراحی مناسب بتوانددر جذب گردشگران نیز موثر بوده و در نهایت به یکی از نمادهای اصلی گردشگری استان گردد. این منطقه سرسبز ،بکر کوهستانی و تفریحیامروزه با وجود پتانسیل هایی که در زمینه جذب گردشگر در این منطقه می باشد، مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است و امکاناتمناسبی برای استفاده گردشگران در آن پیش بینی نشده است این پژوهش سعی بر آن دارد تا با مطالعات اسنادی و میدانی به شناختمشکلات موجود در راستای توسعه این منطقه به عنوان یک کوهستان پایدار بپردازد نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر آن است کهمنطقه جنگلی وکوهستانی به عنوان یک فضای تفریحی و گردشگری نقش مهمی در برآوردن نیازهای گردشگران در سراسر ایران عزیزمان رادارد که البته نیازمند تمهیداتی جهت افزایش کیفیت و جذب بیشتر استفاده کنندگان می باشد. و با ارائه راهکارهایی در راستای گردشگریپایدار و توسعه پایدار کوهستان، می توان نیاز های گردشگری - فراعتی مردم و گردشگران را در این طبیعت کوهستانی برطرف ساخت. ایجادفضاهایی بر مبنای معماری پایدار با رویکرد اکوتوریسم می تواند علاوه بر توسعه پایدار جوامع بومی، منجر به کاهش اثرات منفی گردشگریکوهستانی بر محیط زیست گردد.

Keywords:

معماری پایدار , اکوتوریسم , گردشگری , محیط زیست , کوهستانی , باینگان