بررسی رابطه بین ورزش صبحگاهی و طیف نوآوری - سازگاری بر کیفیت زندگی در کارکنان بیمارستان امام شیروان

هدف از پژوهش حاضر «بررسی رابطه بین نارسایی هیجانی و طیف نوآوری سازگاری با کیفیت زندگی در کارکنان بیمارستان امام شیروان» می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان بیمارستان امام شیروان در سال ۱۳۹۴ بود که از این میان تعداد ۱۹۶ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله سه پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو ۲۰۰۷، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، ۲۰۰۰ و پرسشنامه طیف نوآوری سازگاری (کرتون، ۲۰۰۳) جمع آوری شدند. یافته های پژوهش نشان داد ۲۵/۳ درصد از واریانس کیفیت زندگی را متغیرهای نارسایی هیجانی و طیف نوآوری سازگاری پیش بینی نمودند. بین دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات، تفرک معطوف به بیرون و نارسایی هیجانی با کیفیت زندگی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. P<۰/۰۱ همچنین بین حیطه ابتکار، حیطه کفایت، حیطه متابعت و طیف نوآوری سازگاری با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. P<۰/۰۱. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که نارسایی هیجانی و طیف نوآوری سازگاری در کیفیت زندگی نقش دارد.

Keywords:

طیف نوآوری , سازگاری , کیفیت زندگی , نارسایی هیجانی