تاثیر واحد نمکی سازند سرخ زیرین روی ساختارهای جنوب البرز مرکزی "روش مدل سازی فیزیکی

توده های نمکی با سن الیگوسن در فلات گرمسار و ایوانکی، جنوب البرز مرکزی روی رسوبات کواترنری بیرون ریزی داشته و یک نمک شار را شکل داده است. این نمک شار انگشت باز ابعاد ۱۷×۲۴ کیلومتر  دارد که از نظر ابعاد یک نمک شار قاره ای بی همتا در جهان است. این لایه خمیری همچنین به عنوان یک سطح جداکننده روی سبک های ساختمانی منطقه تاثیر گذار بوده است. با وجود این، کارهای سامان مند کمی روی آن صورت گرفته است. به منظور بررسی سبک های ساختمانی منطقه که تحت تاثیر لایه جداکننده خمیری هستند و نواحی کناری که تحت تاثیر سطح جداکننده اصطکاکی هستند، یک سری مدل ساخته شد که درون جعبه ماسه مقیاس بندی شده بودند. این مدل ها پیش روی تغییر شکل نازک پوسته را روی دو سطح جداکننده خمیری و اصطکاکی که دو عضو پایانی از سطح جداکننده هستند شبیه سازی کردند. نتایج مدل ها نشان می دهند که بالای سطح جداکننده خمیری تغییر شکل سریع تر و بیشتر از سطح جداکننده اصطکاکی پیش روی می کند که این قابل مقایسه با طبیعت است. به گونه ای که هر جا  سطح جداکننده از نوع خمیری باشد، پهن تر از ناحیه کناری خود با سطح جداکننده اصطکاکی است. مانند مدل ها، به سوی شمال در منطقه با سطح جداکننده اصطکاکی، از گسل شمال تهران به عنوان گسل پیشانی به گسل مشا و کندوان در هسته رشته کوه البرز، شیب گسل ها افزایش می یابد و تنها گسل های هم آغوش با تمایل به سمت جلو شکل می گیرند، در صورتی که بالای سطح جداکننده خمیری شیب گسل ها الگوی مشخصی ندارد و هر دو گسل های هم آغوش به سمت پیش بوم و فرابوم  گسترش می یابند.  

Keywords:

نمک شار , سطح جداکننده , مدل سازی , گسل های هم آغوش , جنوب البرز مرکزی