آیا در دانش بومی گیاه شناسی، سوگیری جنسیتی وجود دارد؟ (مطالعه موردی: روستای چرم کهنه)

دانش روستاییان سهم عمدهای در حفاظت از محیط زیست و مدیریت پایدار منابعطبیعی دارد و نهادهای باارزش در برنامهریزیو تصمیمگیری مرتبط با توسعه روستایی است. بررسیها نشان میدهد در بیشتر موارد از روستاییان چیزهای زیادی یاد گرفته میشودزیرا آنان در زمینههایی چون بومشناسی، گیاهشناسی، خاکشناسی، اقلیمشناسی و... دانشهای گستردهای دارند که حاصل تجارب قرنهاسالیان متمادی است. در این مقاله میزان دانش گیاهقومنگاری مردان و زنان روستای چرمکهنه شهرستان کلات شناسایی و ارزیابی وشدهاست. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است و برای جمعآوری اطلاعات از روش کیفی استفاده شده است. جامعهآماری شامل ۳۰ نفراز زنان و مردان روستایی سنین ۲۴ تا ۸۸ سال بودند که مورد پرسشگری و مصاحبههای عمیق قرار گرفتند. نتایج تحقیق به این صورتاست که زنان در خصوص گیاه درمانی در مقایسه با مردان، دانش گستردهتر و عمیقتری در منطقه مورد مطالعه دارند. از دیگر نتایجتحقیق آن است که زنان روستایی از توانمندی بالاتری در حفظ و انتقال دانشبومی برخوردارند.

Keywords:

گیاه قوم نگاری , زنان روستایی , روستای چرم کهنه , دانش بومی , سوگیری جنسیتی