تحلیل سری زمانی فرونشست هشتگرد با استفاده از روش تداخل سنجی راداری و سامانه موقعیت یابی جهانی

در این مقاله برای نخستین بار در ایران، به منظور ارزیابی قابلیت روش تداخل سنجی راداری (InSAR) از مقایسه همزمان مشاهدات سامانه موقعیت یابی جهانی (GPS) و داده های راداری در دشت هشتگرد که به علت استخراج نامناسب آب های زیرزمینی تحت تاثیر فرونشست است، استفاده شد. به منظور تحلیل سری زمانی جابه جایی سطح زمین، الگوریتم خط مبنای کوتاه موسوم به SBAS به کار گرفته شد. تحلیل سری زمانی فرونشست، با استفاده از ۶ تداخل نگاشت(اینترفروگرام) محاسبه شده از ۴ تصویر راداری ماهواره  ENVISATASAR در بازه زمانی ۴ ماه در سال ۲۰۰۸ انجام شد. یک عامل نرم کنندگی بهینه که نوفه ناشی از اتمسفر، خطای بازیابی فاز و اثرات مداری را کاهش می دهد و در عین حال تغییر شکل های غیرخطی را حفظ می کند، به حل کمترین مربعات اضافه شد. نتایج تحلیل سری زمانی نشان می داد که منطقه به طور پیوسته در حال نشست است. نقشه سرعت میانگین تغییر شکل در راستای خط دید ماهواره که از تحلیل سری زمانی به دست آمده، آهنگ قابل توجه فرونشست را ۴۷ میلی متر در ماه نشان داد. به منظور ارزیابی نتایج سری زمانی تداخل سنجی راداری، یک شبکه متراکم GPS متشکل از ۱۸ ایستگاه در منطقه طراحی شد. در مکان یابی ایستگاه ها از الگوی مکانی فرونشست حاصل  از تداخل نگاشت محاسبه شده از داده های ۲۰۰۴-۲۰۰۳ و بررسی های میدانی استفاده شد. ایستگاه های GPS همزمان با داده های راداری اقدام به جمع آوری و ثبت داده های خام کردند. سپس با استفاده از پردازش مشاهدات صورت گرفته، میزان جابه جایی افقی و قائم ایستگاه ها محاسبه شد. سری زمانی حاصل شده از دو روش تداخل سنجی راداری و GPS، با یکدیگر مقایسه شدند. مقایسه نتایج به دست آمده، سازگاری بسیار بالای تداخل سنجی راداری و روش ژئودتیک را ارائه داد که نشان دهنده عملکرد بالای روش تداخل سنجی راداری است.   

Keywords:

فرونشست , تحلیل سری زمانی , تداخل سنجی راداری , GPS