بررسی رابطه خودکارآمدی و خلاقیت معلمان با روحیه پژوهشی دانش آموزان شهرستان تربت حیدریه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و خلاقیت معلمان با روحیه پژوهشی دانش آموزان شهرستان تربت حیدریه بود. روش تحقیق توصیفی-همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان پایه ششم ابتدایی شهر تربت حیدریه و دانش آموزان آن ها برابر با ۸۳ نفر معلم و ۹۷۵ دانش آموز می باشد، لذا طبق جدول مورگان تعداد ۶۹ معلم و ۲۷۶ دانش آموز به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و تعداد۴ دانش آموز از هر معلم به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردید. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی معلمان اسچانن، موران و وولفولک(۲۰۰۱)، خلاقیت سازمانی آمابیل (۲۰۰۱) و روحیه پژوهشی شیرزاد و همکاران(۱۳۹۵) جمع آوری شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ها به ترتیب برابر با ۰.۹۴، ۰.۹۲ و ۰.۹۴ بدست آمد. داده ها در دو قسمت آمار توصیفی (سن، تحصیلات، جنسیت و سابقه کاری) و آمار استنباطی (نرمال بودن داده ها، ضریب همبستگی و رگرسیون) با استفاده از نرم افزار Spss۲۵ تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد خودکارآمدی و خلاقیت معلمان با روحیه پژوهشی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان تربت حیدریه رابطه مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

خودکارآمدی , خلاقیت معلمان , روحیه پژوهشی