شناسایی مهمترین عوامل موثر بر انگیزش و مدیریت منابع انسانی در پروژه های عمرانی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 301

This Paper With 15 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NERA06_194

تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1400

Abstract:

مدیریت و بهبود روزافزون پروژه های عمرانی و شرکت های پیمانکاری، مستلزم رشد و بهره وری و بقا و ماندگاری کارکنان و نیز تقویت نیروی انگیزش آنان میباشد. به عبارت دیگر کارآیی و اثربخشی سازمان ها با کارآیی و اثربخشی نیروی انسانی آنها وابستگی مستقیمی دارد. همچنین مقوله بهره وری و ارتقاء آن در بخش عمرانی و پروژه های ساخت و ساز به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد آن اهمیت این موضوع را دوچندان می نماید. در پژوهش حاضر سعی گردید تا به شناسایی و اولویت بندی مهمترین عوامل موثر بر انگیزش و مدیریت منابع انسانی در پروژه های عمرانی پرداخته شود. بر این اساس با بررسی مهمترین عوامل موثر بر مدیریت استراتژیک جهت افزایش بقا و ماندگاری منابع انسانی در شرکت های پیمانکاری عمرانی، ابتدا به شناسایی عوامل مربوطه پرداخته شد و سپس تلاش شد تا به ارزیابی و اولویت بندی عوامل شناسایی شده در مراحل قبلی با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره پرداخته شود. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر، فاکتورهای اقتصادی و به خصوص مقداردستمزد و توجه به تلاش افراد و تاثیر دادن آن در میزان پرداختی موثرترین نقش را در مدیریت استراتژیک منابع انسانی جهت افزایش انگیزش و مدیریت منابع انسانی در پروژه های عمرانی دارند. همچنین نتایج حاصل از جمع آوری نظرات خبرگان صنعت ساخت در این تحقیق نشان داد که پس از فاکتورهای اقتصادی، فاکتورهای مدیریتی و به خصوص استفاده از سیستم های مدیریتی نوین و صلاحیت رهبری مدیریت پروژه دارای بالاترین اهمیت می باشند. لازم به ذکر است که با کمک مدل تاپسیس ارائه شده می توان پروژه های عمرانی را با توجه به شرایط و میزان توجه به هر یک از عوامل شناسایی شده، از نظر مدیریت ماندگاری نیروی انسانی و میزان بهره وری نیروی کار مورد مقایسه قرار داد تا در نهایت با برنامه ریزی مدیران پروژه شرایطی ایجاد شود که بهترین خروجی از نظر ارتقای ماندگاری منابع انسانی در پروژه های عمرانی فراهم گردد.

Authors

سجاد صالحی

گروه مهندسی عمران، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران، استادیاردانشگاه آزاداسلامی واحدنور مرکزمحمودآباد گروه مهندسی عمران سازه