بررسی نقش میانجی شناسایی برند در تاثیرگذاری جذابیت، پرستیژ برند، خودتجانسی و تجربه برند بر وفاداری برند (مطالعه موردی : مشتریان هتل های پارسیان)

این پژوهش با ارائه الگویی مفهومی از شناسایی برند مشتری برای ارزش های نمادین در بخش هتل های پارسیان به ادبیات مهمان نوازی کمک می کند. با استفاده از پرسشنامه های استاندارد برای جامعه نامحدود طبق فرمول کوکران ۳۸۴ پرسشنامه تهیه گردید که پاسخگوی آن مشتریان هتل های پارسیان بوده و با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی مرکب پرسشنامه ها تایید گردیدند. در این مطالعه توصیفی-پیمایشی با به کارگیری نرم افزارهای spss,pls در قالب دو بخش آمار توصیفی و استنباطی و با تایید خبرگان پژوهش صورت پذیرفت. در بحث استنباطی. درآزمون مدل اندازه گیری انعکاسی مقادیر بار عاملی تمام گویه ها بیشتر از ۰/۷ بوده و بنابراین مدل همگن بوده، از نظر معناداری بارهای عاملی (بیرونی) آماره بیش از ۲/۵۸ گزارش شد، بدین معنی که ارتباط میان گویه ها با متغیر مکنون مربوط به خود در سطح اطمینان ۹۹ % پذیرفته می شود. پایایی مرکب بالای ۰/۹ تایید گردید.در روایی همگرا AVE بیش از ۰/۵ بوده و در آزمون بار مقطعی طبق معیار فورنل- مارکر روایی تایید گردید. در آزمون مدل ساختار ضرایب مسیر و بتای آنها سنجیده شده، اشتراک افزونگی در حد قوی محرز گردید. آزمون سوبل و SRMR جهت بررسی تاثیر میانجی انجام شدند. در نهایت تمامی فرضیات به جز نقش میانجی شناسایی برند در تاثیر پرستیژ برند بر وفاداری پذیرفته شدند متغیرها به ترتیب اولویت: جذابیت، تجربه برند و خودتجانسی بر شناسایی برند اثرگذار بودند.

Keywords:

جذابیت برند , پرستیژ برند , تجربه برند , خودتجانسی , شناسایی برند , وفاداری به برند