بررسی رابطه فضای اخلاقی با رفتار منافقانه بین فردی در سازمان در بین کارکنان دانشگاه ایلام

منابع انسانی در دنیای امروز، بهترین مزیت رقابتی هر سازمان تلقی می شود و انسان بیش از هر زمان دیگر، در نظریه سازمان اهمیت یافته است. نیروی انسانی به همان اندازه که می تواند سازمان ها را در رقابت یاری دهد، ممکن است مانعی جدی بر سر راه سازمان باشد. در این مقاله تلاش گردیده تا رابطه انواع فضای اخلاقی با رفتار منافقانه بین فردی در سازمان مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی همبستگی انجام شده و داده های آن به وسیله دو پرسشنامه استاندارد فضای اخلاقی سازمان و رفتار منافقانه بین فردی سازمان از نمونه ای متشکل از ۱۷۵ نفر از کارکنان جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که فضای اخلاقی قوانین سازمانی، ضوابط و توجه، رابطه منفی با رفتارهای منافقانه بین فردی سازمانی داشته و سبب کاهش بروز این رفتارها در سازمان می شود، و فضای اخلاقی ابزاری، رابطه مثبت با رفتارهای منافقانه سازمانی داشته و سبب بروز این رفتارها در سازمان می شود ضمن آنکه فضای اخلاقی استقلال و کارایی رابطه قابل ملاحظه ای بر رفتارهای منافقانه سازمانی را نشان نمی دهد.

Keywords:

فضای اخلاقی , مدل فضای اخلاقی ویکتور و کالن , نفاق , رفتار منافقانه بین فردی