جایگاه دانشگاه در مدیریت دانش شهر هوشمند

توسعه شهرهای هوشمند بیشتر مبتنی بر چارچوب های مدیریت دانش است. این امر منجر به چالش های مدیریتی جدیدی می شود که منعکس کننده پیچیدگی حاکمیت مدیریت دانش و پردازش مسائل پروژه های شهر هوشمند و همچنین نیاز به مدیریت دانشی است که هم در داخل و هم فراتر از مرزهای پروژه ها سرچشمه می گیرد. با این حال، تحقیقات عمیق در مورد توسعه شهرهای هوشمند از دیدگاه مدیریتی و مدیریت دانش، اندک و محدود است. به طور جزئی، اگرچه دانشگاه ها مانند پروژه های شهر هوشمند، مسئول رقابت پذیری و برتری اکوسیستم های مبتنی بر دانش هستند، نقش های متفاوتی که در چنین پروژه هایی در برخورد با مسائل حاکمیت و فرآیندهای مدیریت دانش ایفا میکنند، هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. این مقاله با انجام یک مطالعه موردی اکتشافی از ۲۰ پروژه شهر هوشمند، این موارد را مورد بررسی قرار داد: بررسی دقیق نحوه مدیریت مساله حاکمیت مدیریت دانش توسط دانشگاه ها زمانی که از دانش داخلی استفاده می شود، مساله حاکمیت مدیریت دانش زمانی که دانش خارجی(بیرونی) استفاده می شود، مساله فرایندهای مدیریت دانش زمانی که دانش داخلی استفاده می شود و مساله فرایندهای مدیریت دانش زمانی که دانش خارجی استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که دانشگاه ها به عنوان واسطه های دانش، محافظین دانش، ارائه دهنده دانش و ارزیابی کننده دانش عمل می کنند

Keywords:

شهر هوشمند , مدیریت دانش , دانشگاه ها , توسعه شهری مبتنی بر دانش , اکوسیستم نوآوری