مدل سازی کسب مزیت رقابتی در بانکداری الکترونیکی با رویکرد مفهوم‎سازی بنیادی

هدف: تبیین مدل رقابتی بانک‎های تجاری کشور در زمینه بانکداری الکترونیک، بر اساس الگوی تحلیلی رقابت و رقابت‎پذیری بانکداری الکترونیک، هدف اصلی و اساسی این پژوهش انتخاب شده است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع روش‎ تحقیق کیفی است. در این پژوهش از روش مفهوم‎سازی بنیادی به‎عنوان روشی دقیق و نظام‎مند برای بررسی مسائل پیچیده چندوجهی بهره برده شده است. جامعه آماری پژوهش نیز مدیران خبره صنعت بانکداری در نظر گرفته شدند که اشراف کاملی بر بازار رقابتی ایران و عملکرد بانکی در این بازار داشتند. یافته‎ها: با توجه به روش پژوهش، فرایند کدگذاری و طبقه‎بندی بر اساس سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام گرفت که خروجی‎های این سه مرحله در قالب نکات کلیدی، کدها، مفاهیم و مقولات ارائه شد. داده‎ها در حین و پس از گردآوری چندین مرتبه بررسی شدند و با شناسایی نکات کلیدی، کدهای مرتبط احصا شد که در مجموع ۲۵۶ کد (برچسب) از داده‎های گردآوری شده، به‎دست آمد و از طریق منطق کدگذاری تبدیل به ۶۳ مفهوم و در نهایت ۲۲ مقوله در رابطه با موضوع اصلی پژوهش شد. نتیجه‎گیری: بر اساس مدل پژوهش، کسب مزیت رقابتی در بانکداری الکترونیک، تنها در گرو توسعه ابزارها و کانال‎های ارائه خدمات الکترونیک نیست، بلکه توسعه ابزارها بخشی از این فرایند است و عوامل دیگری نیز در این فرایند نقش اساسی دارند. بنابراین توسعه همزمان ابعاد نرم و ابعاد سخت مدل، می‎تواند هم‎افزایی اجزای مدل را ارتقا دهد.  

Keywords:

بانکداری الکترونیک , مزیت رقابتی , ارزش رقابتی , ارزش‎آفرینی , مفهوم سازی بنیادی