تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر بهارستان در سال تحصیلی ۱۳۹۷- ۱۳۹۸ بود که از بین آن ها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش وگواه قرار گرفتند (هر گروه ۱۵ نفر) و به پرسشنامه فرسودگی تحصیلی سالملا-آرو و همکاران (۲۰۰۹) پاسخ داده بودند، گروه آزمایش هشت جلسه واقعیت درمانی را دریافت کردند اما گروه گواه در لیست انتظار بود. داده ها با روش تحلیل کواریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد در گروه آزمایش و گواه در س آزمون بین نمرات فرسودگی تحصیلی تفاوت وجود دارد (P<۰/۰۱)؛ بنابراین نتایج نشان داد که واقعیت درمانی موجب کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شد.

Keywords:

واقعیت درمانی , فرسودگی تحصیلی , دانش آموزان.