واکنش اجزای جوانه زنی بذر به تنش شوری در برنج

مساله شوری به عنوان فزاینده در مزارع از اهمیت خاصی بر خوردار است. به منظور مطالعه آثار تنش شوری بر جوانه زنی ارقام برنج آزمایشی در سال 1388 در دانشگاه پیام نور اهواز در مرحله جوانه زنی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط ازمایشگاه انجام گرفت. ترکیب تیماری شامل چهار سطح شوری ایجاد شده به وسیله کلرید سدیم(صفر، 4، 6 و 8 دسی زمینس بر متر) و سه رقم برنج(عنبر، حمر و LD) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد، تنشک شوری اثر بسیار معنی داری را بر درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه و نسبت طول ساقه چه به ریشه چه داشت. با افزایش شوری کلیه صفات مذکور کاهش یافتند، به گونه ای که بالاترین میزان هریک از صفات متعلق به تیمار شاهد و کمترین آن متعلق به تیمار 8 دسی زیمنس بر متر بود. در مرحله جوانه زنی رقم عنبر تا تیمار 4 دسی زیمنس بر متر نسبت به بقیه ارقام برتر بود و در شوری 4 دسی زیمنس بر متر به 88 درصد شرایط بدون شوری می رسید. با افزایش شوری نسبت ساقه چه به ریشه چه افزایش یافت که نشان دهنده ی حساسیت بیشتر ریشه چه به تنش شوری نسبت به ساقه چه بود. مقایسه نتایج نشان داد، در شرایط شوری بالا(6 و 8 دسی زیمنس بر متر) رقم LD نسبت به سایر ارقام برتر بود.

Keywords:

برنج , رقم , شوری , جوانه زنی