نقش ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب، افزایش اعتماد به نفس و یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی از دیدگاه آموزگاران ( مطالعه موردی: آموزگاران مدارس ابتدایی دوره اول و دوم شهرستان فومن)

با توجه به نوپایی و اهمیت ارزشیابی توصیفی در کشور و اجرای آن در پایه های اول تا ششم دوره ابتدایی تحصیلی، تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب، افزایش اعتماد به نفس و یادگیری در دانش آموزان ابتدایی از دیدگاه معلمان ابتدایی شهر فومن انجام شده است. در همین راستا و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق کاربردی حاضر از روش پژوهش توصیفی - پیمایشی استفاده شده است. به همین منظور محقق پرسشنامه محقق ساخته با ۲۴ گویهای که سه بعد (اعتماد به نفس، اضطراب، یادگیری معنادار) در دانش آموزان دوره ابتدایی را اندازه گیری مینماید و ضریب پایایی ./۸۵ را دارا است را بین ۱۸ معلم دوره ابتدایی(۱۲۰ معلم زن و ۲۶ معلم مرد) که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده از میان کل معلمان زن و مرد دوره ابتدایی شهرستان فومن که تعداد آنها ۳۵۴ نفر برآورد شده بود، انتخاب گردیدند، توزیع نموده و در نهایت ضمن ارائه آمار جمعیت شناختی نمونه آماری با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند جدول فراوانی و درصد و نمودار دایره ای، به توصیف متغیرهای تحقیق و با استفاده از آزمون کلموگروف - اسمیرنف، آزمون تی و آزمون تحلیل واریانس به آزمون فرضیه های تحقیق پرداخته شد. در انتها از آزمون فرضیات تحقیق چنین نتیجه گیری شد که از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهرستان فومن ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب، افزایش اعتماد به نفس و یادگیری در دانش آموزان ابتدایی تاثیر معنادار دارد. جنسیت معلمان بر دیدگاه ایشان در خصوص، نقش ارزشیابی توصیفی در افزایش یادگیری معنادار، کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان ابتدایی تاثیری ندارد.

Keywords:

ارزشیابی توصیفی , اعتماد به نفس , اضطراب , یادگیری , معلمان دوره ابتدایی شهرستان فومن