اثر علی ساختار توانمندساز مدارس و مسئولیت جمعی معلمان بر خوش بینی علمی با واسطه تعهد عاطفی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر میانجی تعهد عاطفی در روابط ساختار توانمندساز مدارس و مسئولیت جمعی معلمان با خوش بینی علمی است. این تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر اساس شیوه ی گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان شهرستان رزن با حجم آماری۵۰۰ نفر بود. که بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۱۷ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد ساختار توانمندساز مدارس، مسئولیت جمعی، خوش بینی علمی و تعهد عاطفی جمع آوری گردید. به منظور بررسی روابط متغیرها در الگوی مفهومی از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ی بین ساختار توانمندساز با خوش بینی علمی از طریق تعهد عاطفی میانجی گری می شود. همچنین نقش میانجی تعهد عاطفی در رابطه بین مسئولیت جمعی و خوش بینی علمی تایید شد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین میزان همبستگی معنی دار به رابطه بین مسئولیت جمعی با خوش بینی مربوط می شود. در الگوی مورد نظر، تمام وزن های رگرسیونی به غیر از رابطه ی بین ساختار توانمندساز و خوش بینی علمی–از نظر آماری معنی دار بودند. آنگونه که نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهند، توانمندسازی و ارتقاء مسئولیت جمعی در مدارس با میانجی گری تعهد عاطفی می تواند تاثیر چشم گیری بر پیامدها و باورهای مثبت همچون خوش بینی تحصیلی معلمان، به عنوان یکی از عناصر بااهمیت و موثر در تحقق اهداف آموزش و پرورش داشته  باشد.

Keywords:

ساختار توانمندساز مدارس , مسئولیت جمعی , خوش بینی علمی , تعهد عاطفی , معلمان