بررسی جایگاه مدیریت ریسک خشکسالی در پایداری زیست محیطی مناطق کویری (مطالعه موری : استان یزد)

برای جلوگیری و کاهش خسارتهای سنگین ناشی از خشکسالی از جمله تخریب های زیست محیطی ، بیابانزایی ، تولید گرد و غبار و غیره لازم است قبل از وقوع حادثه تدابیر لازم تحت عنوان مدیریت ریسک خشکسالی اندیشیده شود. با توجه به اهمیت این موضوع، تحقیق حاضر با هدف کلی پایش خشکسالی و بررسی جایگاه مدیریت ریسک خشکسالی در پایداری منابع طبیعی و محیط زیست در استان یزد گردآوری گردیده است . روش تحقیق پژوهش توصیفی - تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات اسنادی و میدانی می باشد. جامعه آماری پژوهش را ۳۰ نفر از متخصصین استان یزد تشکیل می دهند که به صورت گلوله برفی شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در این پژوهش برای پایش خشکسالی از روش SPI و برای تحلیل استنباطی دادهها از آزمون T تک نمونه ایی استفاده گردیده است . نتایج پژوهش اولا نشان می دهد که ۷,۷۰ درصد از پهنه استان یزد درگیر با خشکسالی می باشد. بر حسب نتایج شهرستان اردکان با ۸۷ درصد دارای بیشترین مساحت خشکسالی و شهرستان تفت با ۱,۲۸ درصد دارای کمترین میزان مساحت خشکسالی بوده است ثانیا. نشان می دهد که در سطح ۹۹ درصد اطمینان بر اساس نظر مطلعان کلیدی، پایداری منابع طبیعی و محیط زیست در استان یزد ملزم به مدیریت ریسک خشکسالی می باشد. بر حسب نتایج آماره آزمون T تک نمونه ای حاصل از تائید یا رد اثرگذاری مدیریت خشکسالی بر پایداری منابع طبیعی و زیست محیطی در استان یزد در سطح ۹۹ درصد برابر با ۷۶۲,۱۱ به دست آمده است که نشان از تائید موضوع فوق دارد

Keywords:

مدیریت ریسک , خشکسالی , منابع طبیعی , پایداری , یزد