کاربرد فیلمهای مبتنی بر ژلاتین، سیکلودکسترین وکیتوزان در بسته بندیهای مواد غذایی

استفاده گسترده از بسته بندیهای مواد غذایی مشتق شده از پلاستیکها، یک مشکل زیست محیطی جدی ایجاد کرده است.از این رو، صنعت بسته بندی مواد غذایی نیاز به توسعه بسته بندی از پلیمرهای زیست تخریب پذیر دارد. با توجه به اهمیت موضوع در این بررسی به پلیمرهای مهم ژلاتین، سیکلودکسترین و کیتوزان که بسیار مورد مطالعه قرار گرفتهاند و کاربرد فیلمهای مبتنی بر آنها در بسته بندی مواد غذایی مختلف پرداخته شده است. ژلاتین یک بیوپلیمر مهم است که از کلاژن استخراج میشود و به دلیل خواص عملکردی عالی آن به طور گسترده در صنایع غذایی استفاده می شود. سیکلودکسترینها نیز توجه روزافزونی را به خود جلب کردهاند زیرا فواید زیادی دارند. کاربردهای بالقوه، چالشها و محدودی تهای فیلم های مبتنی بر ژلاتین و سیکلودکسترین در بسته بندی میوهها، سبزیجات، گوشت و ماهی نیز مورد بحث قرار گرفته است. کیتوزان یکی از فراوان ترین پلی ساکاریدها در طبیعت است که به دلیل خاصیت غیر سمی، ضد میکروبی و ضد قارچی مورد توجه قرار گرفته است. به همین دلیل، کیتوزان به عنوان یک ماده عالی برای ساخت فیلم برای استفاده در مواد غذایی در نظر گرفته میشود. دراین بررسی، مطالعات اخیر بر روی فیلمهای فعال و هوشمند مبتنی بر کیتوزان در بسته مواد غذایی مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

ماندگاری , گوشت , میوه و سبزیجات , پلیمرهای زیستی