بررسی و شناخت نقش معماری سبز و همپوشانی آن با رویکرد طراحی پایدار شهری
Publish place: First National Conference on Economics, Management and Financial Engineering with Emphasis on Production, Support and Barriers
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 385
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EMFECONF01_097
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1400
Abstract:
ضروری است در زمینه معماری و ساختمانی از راهبردهای اصولی استفاده شود تا کمترین آسیب را به محیط زیست و منابع طبیعی وارد نمایند. در این راستا طراحی صحیح ساختمانها . استفاده از رویکرد طراحی شهری پایدار در طراحی سازه ها و ساختمان ها میتواند یکی از تاثیرگذارترین ارکانها در ساخت جهانی مبری از این تهدیدها در آینده باشد. با به کار بردن اصول معماری پایدار و توسعه شهرهای پایدار میتوانیم علاوه بر ایجاد یک فضای راحت و با آسایش برای زندگی از تهدیدهای پیش رو جلوگیری نماییم. ایجاد شهرهای پایدار نه تنها میتواند حصول به خطرات آینده را کم رنگ کند، بلکه توانایی بهبود امنیت اقتصادی و اجتماعی جوامع را دارد. موضوع پایداری در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است. یا معماری پایدار یکی از گرایشها و رویکردهای نوین معماری است که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است.این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار میباشد درپی سازگاری وهماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است. هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بهبود یافتن آب و هوا، جلوگیری ازاتلاف انرژی مصرف شده جهت سرمایش و گرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است .قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد. پایداری موضوعی جذاب برای برنامه ریزان شهری و منطقه ای محسوب می شود، بنابراین شهری دارای توسعه پایدار است که دارای اقتصادی شهری پایدار باشد، جامعه شهری پایدار باشد یعنی از همبستگی و یکپارچگی اجتماعی برخوردار باشد، دارای سرپناه شهری پایدار باشد بدین مفهوم که برای مردم شهر خانه سازی شایسته در استطاعت همه وجود داشته باشد و از محیط زیست شهری پایدار با حفظ اکوسیستم های باثبات برخوردار باشد. بدون شک بحث از پایداری و توسعه پایدار بدون توجه به شهرها و شهرنشینی، بی معنی خواهد بود. شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ی ناپایداری در جهان به شمار می روند و در واقع پایداری شهری و پایداری جهانی هر دو مفهومی واحدهستند.
Keywords:
Authors
رسا صفائی نمین
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
فائزه سعیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
رسول صفائی نمین
دانشجو دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
حمید درستان
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدمحمدرضا شهابی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران