راهبردها ، آیین و اصول حاکم بر حمایت از محتوای رسانه ملی

وقتی کشوری عضو عهدنامه های بین المللی نباشد، مثل آن است که در آن کشور، حقوق مالکیت فکری، در سطح بین المللی به رسمیت شناخته نمی شود، چرا که قبول داشتن امری، مستلزم پذیرش رسمی اسناد و موازین آن در سطح بین المللی است. تجربه چین و مقدماتی که این کشور برای عضویت در سازمان تجارت جهانی طی کرده و فراهم ساخته است نشان می دهد که برای عضویت قطعی در سازمان مذکور، یکی از مهم ترین معیارها، داشتن نظام جامع حمایت از حقوق مالکیت فکری و حقوق مرتبط است. از این رو، نه تنها حقوق اتباع داخلی، بلکه حقوق خارجیان نیز باید مراعات شود و در این روند نمی توان به استناد اصل رفتار ملی (برخورد یکسان با شهروندان داخلی و اتباع دیگر کشورها)، به مقررات داخلی اکتفا کرد که در عمل، حمایتی متناسب با نیازهای حقوق مالکیت فکری به عمل نمی آورد بنابراین، برای قطعی شدن عضویت، کشورها باید خود را با موازین تریپس که بخشی از نظام حقوقی سازمان تجارت جهانی را تشکیل می دهد. هماهنگ سازند. در این راستا، صرف تصویب قوانین، یا به عبارت دیگر داشتن صورتی از مقررات کفایت نمی کند، بلکه باید نظام دقیق اجرایی و قضایی برای عملی کردن مفاد قوانین و مقررات اندیشیده شود. راهبرد عضویت در عهدنامه های مرتبط، بهترین راهکار برای حمایت از آثار صوتی و تصویری صداوسیما در مقابل کشورهایی ست که عضو چنین عهدنامه های هستند و با اصلاح قوانین و مقررات داخلی خود و رفتار ملی نسبت به آثار خارجی، حمایت متقابل از آثار صوتی و تصویری متعلق به خود را از دیگر کشورهای عضو انتظار دارند. در واقع، عضویت در عهدنامه های مذکور به معنای هم پیمان شدن با کشورهایی است که خواهان حمایت از حقوق مالکیت فکری و حقوق مرتبط در سطح دولتی هستند. در یک نگاه آینده نگر نیز باید اذعان داشت که راهبرد عضویت در عهدنامه های مذکور بر هر راهبرد دیگری تقدم دارد. باتوجه به عضویت کشورمان در سازمان جهانی مالکیت فکری و ایفای نقش عضویت «ناظره» در سازمان تجارت جهانی که نشان از علاقه مندی بر عضویت قطعی است، باید همگرایی با روند جهانی شناسایی و حمایت از حقوق مالکیت فکری و حقوق مرتبط، به عنوان اقدامی عملی در راستای یکی از پیش شرط های عضویت قطعی، در سر لوحه کار قرار گیرد.

Keywords:

تولید محتوا , مالکیت معنوی , صداو سیما , حمایت بین المللی