هدف: پژوهش حاصل به منظور بررسی رابطه بین
اضطراب با
عزت نفس در
کارکنان دانشگاه مراغه انجام شده است. روش: روش پژوهش حاصل از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاصل ۱۷۹ نفر بوده و نمونه پژوهش ۱۱۰ نفر است که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به پرسش نامه های
اضطراب و
عزت نفس پاسخ دادند داده ها با استفاده از آزمون t-test و با استفاده از نرم افزار spss-۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین خرده مقیاس
عزت نفس خانوادگی و اجتماعی با
اضطراب رابطه مستقیم است؛ بین خرده مقیاس
عزت نفس عمومی و شغلی با
اضطراب رابطه وارونه وجود دارد. نتیجه گیری:
اضطراب بیشتر با کاهش
عزت نفس عمومی و شغلی همراه بود ولی در مورد رابطه بین
اضطراب با
عزت نفس خانوادگی و اجتماعی افزایش این دو خرده مقیاس با افزایش
اضطراب همراه بود، پس
اضطراب همیشه به عنوان فرآیندی مضر محسوب نمی شود و گاها باعث بیشتر شدن
عزت نفس می شود و در مواردی هم نتیجه برعکس است، بنابر این باید از
اضطراب به عنوان پدیده ای ۵ وجهی یاد کرد و در کارگاه های آموزشی به دنبال آموزش بهره بردن مفید بود تا توقف اضطراب