آزمون مدل علی خشونت خانگی براساس ذهن خوانی از طریق چشم و بدرفتاری روان شناختی دوران کودکی با میانجی گری کیفیت رابطه زناشویی در زنان آسیب دیده

هدف پژوهش حاضر آزمون مدل علی خشونت خانگی براساس ذهن خوانی از طریق چشم و بدرفتاری روان شناختی دوران کودکی با میانجی گری کیفیت رابطه زناشویی در زنان آسیب دیده بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی زنان متاهل آسیب دیده از خشونت خانگی شهر اردبیل در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. تعداد آزمودنی ها۳۰۰ نفربود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت آنلاین در پژوهش شرکت کردند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه سنجش خشونت نسبت به زنان حاج یحیی (۲۰۰۲)، آزمون ذهن-خوانی از طریق چشم ها بارون- کوهن (۲۰۰۵)، مقیاس بدرفتاری روان شناختی دوران کودکی کواتس و مسمن مور (۲۰۱۴) و مقیاس کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که متغیرهای ذهن خوانی از طریق چشم، بدرفتاری روان شناختی دوران کودکی با خشونت خانگی در زنان آسیب دیده اثر مستقیم دارد؛ و این متغیرها از طریق کیفیت رابطه زناشویی با خشونت خانگی در زنان آسیب دیده اثر غیرمستقیم دارند. هم چنین برازش مدل علی خشونت خانگی در زنان آسیب-دیده با استفاده از شاخص های مختلف مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

خشونت خانگی , ذهن خوانی از طریق چشم , بدرفتاری روان شناختی دوران کودکی , کیفیت رابطه زناشویی , زنان آسیب دیده